रविवार, १० जुलै, २०१६

चिंब

आडोशाला उभा होतो कोरडा
तुझी वाट पाहत
तू आलीस
गुलाब घेऊन भिजल्या ओठांवर
तुझ्या गुलाबाची गुलाबी
हळूच माझ्या गालावर
मी चिंब तुझ्या कवेत
न भिजताच खरं

at
Labels:

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा

याची सदस्यत्व घ्या: टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
  • परवानाचा प्रवास
    काल रात्री परवाना हे पुस्तक संपवले तेव्हा मनावर एक प्रकारची उदासी घर करून होती. खरं तर पुस्तक वाचतानाही असह्य वेदना आणि त्रास होत होताच....

सुफियान अन त्याचे मित्र

गोष्ट तशी गंमतीची.   माझ्या घरासमोर राहाणारी दोन छोटी मुल माझ्या तीन वर्षाच्या सुफियानचे मित्र आहेत. त्यातील छोटा हा सुफियानपेक्षा फक्त ...