‘और कितनी हत्याये..और कितने मॉबलिंचिंग’ तिचं हे ङ्गेसबुक अपडेट पाहून तो जरा घुश्श्यात
आला.
‘मी काय म्हणतो, तुझ्या ङ्गेसबुक स्टेटसमध्ये सतत मुस्लिमांचे प्रश्न, मुस्लिमांच्या
भावना, मुस्लिमांचे मुद्दे, मुस्लिमसंबंधी लिंक्स, पोस्टी असं सारं
काही मुस्लिमांचं यायलाच हवं का?’
‘अन मी काय म्हणते, मुस्लिमांविषयी आलं तर बिघडलं काय? ’
‘काय बिघडतं म्हणजे? अशा पोस्टींनी तुझं मुस्लिम असणं अधोरेखित होतं.
तू मुस्लिम आहे तर आहे; पण ते
विनाकारण रेष मारून ठळक का करावं? मला ते अजिबात आवडत नाही. नाही म्हणजे नाहीच.’ तो प्रियकरगिरी
करत तणतणत राहिला. तो धुमसत राहिला आणि ती मात्र बेछूट हसू लागली. तिच्या
हसण्यामुळे तो अधिकच चिडीला आाला, ‘बावळट आहेस का गं? मी काहीतरी महत्त्वाचं बोलतोय आणि तू
मुर्खासारखी हसतीयेस..’
त्याच्या या चिडण्यानंतरही ती हसत राहिली. हसता
हसताच तिने जरा त्याचे केस विस्कटले. तो अजूनच चिडला. मग मात्र ती गंभीर झाली.
शांत झाली. त्याला समोर धरून, त्याच्या डोळ्यात डोळे घालून थेटपणे म्हणाली, ‘ तुझ्या
डोळ्यांतही स्पष्टपणे तेच दिसतंय की...मला वाटायचं सहिष्णू भारतात फक्त मुस्लिमांनाच असुरक्षित वाटतं. ’
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा